Gökçen Taşdemir : Seyahat etmek çocukken içime işlemiş bir tutku

2006 yılında Viyana’ya Erasmus programıyla gitmiştim. Paskalya tatilinde otobüsle bir Avrupa turu yapmaya karar verdim. İlk durağım Paris’te bir arkadaşım, sonra Belçika’daki aile dostlarımız, oradan Amsterdam, Berlin derken son durak Prag olmuştu. O zamanki otobüs terminali epey eskiydi, diğer Avrupa şehirlerinden geldikten sonra yaşadığım şoku unutamam. terminalde para bozdurduktan sonra (hala Çek Korunası kullanılıyor), eşyalarımı emanete bıraktım. İki dakika sonra fotoğraf makinemi de emanete verdiğimi fark ettim, ancak görevli ile bir türlü anlaşamadım ve kendisi bana çantayı olduğu gibi geri verdi. Bütün gün sırtımda büyük bir çanta ile şehri gezmiştim. Günlerdir yolda olmanın yorgunluğunun üstüne bu olay başıma gelince Prag’tan hiç iyi bir modda ayrılmamıştım ve şimdi buradayım. 🙂

Endüstri Mühendisiyim ve uluslararası bir firmada çalışıyorum. Son bir yıldır yeni bir ülkeye taşınma sürecimi ve gezdiğim yerleri anlattığım bir blogum var (onedaywonder.blog) ve günlük hikayeleri de Instagram hesabımdan (@aonedaywonder) paylaşıyorum.

Seyahat etmek çocukken içime işlemiş bir tutku. Ailecek yaptığımız çadır kampları, babamın tarih öğretmeni olması nedeniyle büyük bir merakla gezdiğimiz antik şehirler, anlatılan hikayeler ve o gezginlere has özgürlük duygusu o günlere dair aklımda kalanlar.

Seyahat sırasında ne kadar yer gördüğümden çok nasıl deneyimler elde ettiğim benim için daha önemli. Yola çıkmadan önce araştırma yapmayı sevenlerdenim. Gittiğim yeni bir şehirde görmeyi çok istediğim müze, sergi, tarihi bir bina ya da bir kafe varsa bunları ilk sıraya alırım. Sonrasında ise akışına bırakmayı seviyorum. Bazen bir sokak müzisyenini dinlemek ya da bir el sanatları ustasıyla sohbet etmek gezinizin unutulmaz anları arasına girebilir.

Benim için gittiğim yerleri unutulmaz yapan da o yerin günlük yaşamına dair izler bulduğum bu tur karşılaşmalar ve deneyimler.

Bir sonraki gezinizin unutulmaz anılar bırakması dileğiyle,

Sevgiler,

Gökçen