Sahra Çölü Nerede, Hangi Ülkede?

Batıda Atlantik Okyanusu’ndan doğuda Kızıldeniz’e kadar Kuzey Afrika’da uzanan Sahra, dünyanın en büyük çölüdür. Çok farklı iki coğrafi ve kültürel bölge arasında doğal bir engel oluşturur: Arap etkisindeki Akdeniz kültürüyle KUZEY Afrika; ve yerli Afrika kültürünün baskın olduğu Sahra altı Afrika. Yine de yüzyıllar boyunca insanlar bu tehlikeli alanı ticaret yolları boyunca geçerek Sahra sınırlarındaki kasaba ve krallıklara mal tedarik ettiler ve Afrika’nın kuzey ve güney topluluklarını birbirine bağladılar. Bugün çöl yaklaşık 2,5 milyonluk bir nüfusu desteklemektedir.

Coğrafya

Sahra çölü, 11 ülkede ve Batı SAHRA topraklarında 3,3 milyon mil kareyi kaplamaktadır. İki Sahra ülkesi neredeyse tamamen çöldür —LİBYA ve MISIR.

Sahra’nın yaklaşık beşte biri erg’ler adı verilen kumlu denizlerle kaplıdır. Bazı yerlerde güçlü Sahra rüzgarları kumu yükselen kum tepeleri sıralarına dönüştürür. Başka yerlerde çöl, çoğunlukla çakıl veya çorak kayalarla kaplı ovalardan oluşur. Sahra’nın içinde Cezayir’deki Ahaggar ve Çad’daki Tibesti olmak üzere iki sıradağ bulunur. Çölün en yüksek noktası, Çad’da 11.204 fitlik bir zirve olan Emi Koussi’dir. Deniz seviyesinin 4.356 fit altındaki en alçak nokta, birkaç Sahra havzasından biri olan Mısır’ın Kattara çöküntüsündedir.

Tüm yıl boyunca Sahra’dan iki nehir akar: doğu çölünde NİL ve güneybatıda NİJER. Çölün nadir yağışlarından sonra, kurumadan ve kaybolmadan kısa bir süre önce daha küçük akarsular ve nehirler ortaya çıkar. Sahra’nın en kurak bölgeleri her yıl 4 ila 6 inçten fazla yağmur almaz. Gerçek çöl ile Afrika’nın geri kalanı arasındaki güneye geçiş bölgesi olan SAHEL, 24 inç’e kadar yağmur alır. Ara sıra kaynaklar veya havuzlar çölü noktalayarak vahalara, kurak çevrenin ortasında yeşil bitki örtüsü adalarına yol açar.

Sahra her zaman şimdiki kadar kuru değildi. Yaklaşık MÖ 3000’den önce, bölgede çok çeşitli bitki ve hayvan yaşamının geliştiği daha yoğun yağış döngüleri yaşandı. Tarih öncesi insanlar bu dönemlerde bölgeyi işgal ederek Sahra’da su seven su aygırlarının bile yaşadığı daha yeşil, daha nemli bir zamanın görüntülerini gösteren kaya sanatı bıraktılar.