Gezgin Gökçe : Şimdi yol “dur” dedi ben de duruyorum.

Aşık oldum; sevdim; sevildim..

.
Kendime yaklaştıkça daha netleşti her şey. Artık beni görebiliyor; duyabiliyordum. Ve bir gün bir ses dedi ki ” zamanı geldi Gökçe. Hayallerin, gerçekleşmesi için seni çağırıyor. Şimdi yeni bir yola çıkma zamanı”
.
Çocukluğumdan beri dünyayı görme arzusu içimde yanıp tutuşuyordu. Dünya kocaman ve ben sadece bir yerinde mi yaşayacağım. Saçma gelirdi her düşündüğümde. Neler neler vardı kimbilir bu koca dünyanın içinde. Bunu görmeden nasıl olurdu yaşamak.

.
Ve derken kararımı verdim ve evimi, sevgilimi, köpeğimi, ailemi, yoga evimi, öğrencilerimi her şeyimi bırakıp 14 Ocak 2020’de düştüm yollara. Sri Lanka, Tayland ve şimdi Filipinler.

Aniden dünyayı salgın bir hastalık sardı. Corona virüsünün hızla yayılması nedeniyle Asya ülkeleri tek tek kapılarını kapattı. Ben bu arada Filipinler’in Siquijor Adası’ndaydım. Ve burada kilitli kaldım.

Yola çıkarken, yol her ne sunarsa kabul etmeye gönüllüydüm. Şimdi yol “dur” dedi ben de duruyorum. Hiç bir geri dönme çabam olmadı; akıştayım. Burada lokal arkadaşlarım var; bir de benim gibi adada kalmış yabancı gezginler.

Şimdi adanın bana sunduklarının tadını çıkarıyor; anımı yaşıyorum. Dilerim en kısa sürede tüm dünya yeniden güzelleşir ve dilerim insanoğlu eskisi gibi olmaz.

Ve beni yalnız bırakmayan herkese de çok teşekkür ederim. İyi ki oralardasınız.

Kalbimle